Σε πρόσφατη απόφαση του ΜΟΔ Πρέβεζας, όπου το κατηγορητήριο περιλάμβανε 18 πράξεις προσβολής γενετήσιας αξιοπρέπειας και απόπειρα βιασμού σε 18 διαφορετικά θύματα, ο κατηγορούμενος καταδικάστηκε σε ποινή κάθειρξης 5 ετών για την απόπειρα βιασμού και 1 έτους για τις υπόλοιπες πράξεις.
Κατόπιν της πρώτης αναβολής, δηλώθηκε νομότυπα παράσταση πολιτικής αγωγής, καθώς σημείο έναρξης της αποδεικτικής διαδικασίας κατά την πάγια νομολογία αλλά και την ποινική θεωρία, είναι η διερεύνηση του πρώτου αποδεικτικού μέσου (εξέταση μάρτυρα ή διεξεγωγή κάποιας άλλης απόδειξης εάν δεν υπάρχουν μάρτυρες), επί της ουσίας της κατηγορίας (ΑΠ 953/1975, ΑΠ 133/1956,749/2018 ΑΠ, 1772/2019 ΠΛΗΜΜ ΗΡΑΚΛ). Ετσι κρίθηκε και από το δικάσαν δικαστήριο, που απέρριψε τους συναφείς ισχυρισμους του κατηγορούμενου, καθώς η αποδεικτική διαδικασία δεν είχε ξεκινήσει.
Επιπλέον επισημάνθηκε η παραβίαση σε όλα τα στάδια της διαδικασίας του νόμου 4478/17 που ενσωμάτωσε την οδηγία για τα θύματα – βάσει της οποίας όφειλαν να έχουν ενημερωθεί για όλα τους τα δικαιώματα, και για τον τρόπο άσκησης πολιτικής αγωγής – καθώς και η σχετική νομολογία του ευρωπαϊκού δικαστηρίου. Συγκεκριμένα, έχει νομολογηθεί παγίως από το ΕΔΔΑ, ότι το δικάζον δικαστήριο οφείλει να επιβεβαιώσει αν οι εγκαλούσες και βασικές μάρτυρες του κατηγορητηρίου, επιθυμούν να είναι μέρος της ποινικής διαδικασίας και ότι οι αρχές του κράτους οφείλουν να διεξαγάγουν μία εμπεριστατωμένη και πραγματική έρευνα που μπορεί να οδηγήσει στην αναγνώριση και στην τιμωρία των υπευθύνων. Στα πλαίσια αυτά, οφείλουν να έχουν λάβει όλα τα εύλογα μέτρα που διαθέτουν για να εξασφαλίσουν την συλλογή των αποδείξεων οι οποίες σχετίζονται με τα επίδικα πραγματικά περιστατικά. Ακόμη, οι θετικές υποχρεώσεις των Κρατών Μελών κατά τα Άρθρα 3 και 8 της Σύμβασης, θα πρέπει να θεωρηθούν ότι απαιτούν την ποινικοποίηση και αποτελεσματική δίωξη οποιασδήποτε μη συναινετικής σεξουαλικής πράξης.
Επιπλέον, απορρίφθηκαν οι υπερασπιστικοί ισχυρισμοί ότι η απόπειρα βιασμού ήταν μια ακόμα προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας, καθώς και όλα τα ελαφρυντικά, και αυτό της μετεφηβικής ηλικίας.
Σημειωτέον ότι ασκήθηκε έφεση από την Εισαγγελία Ιωαννίνων, κατόπιν σχετικού αιτήματος της πολιτικής αγωγής που έγινε δεκτό, για τον ορθό νομικό χαρακτηρισμό των επιμέρους πράξεων προσβολής γενετήσιας αξιοπρέπειας ως κατά συρροή (αληθινή, πραγματική και ομοειδής εν προκειμένω) και όχι κατ’ εξακολούθηση, καθώς αυτές στράφηκαν κατά διαφορετικών θυμάτων – φορέων του θιγόμενου εννόμου αγαθού. Ο ορθός νομικός χαρακτηρισμός έχει σαφή επίδραση στην επιμέτρηση της ποινής και επομένως στο Εφετείο μπορεί αυτή να οδηγήσει σε όλως διαφορετικές ποινές.